TRENI PËR NË BURGJE

Milazim KRASNIQI

Në trenin Fushë Kosovë-Beograd
gjithmonë kishte shumë udhëtarë
shqiptarë.

Ata mbanin me vete do çanta të mëdha
me rrobe e me ushqime
thua se po shkonin në pushime.

Në fakt, ata shkonin nëpër burgjet
e hapërdara anekënd Jugosllavisë,
të ngarkuar me peshën e mallit e mërzisë.

Ata shkonin në Nish, në Novi Sad,
në Pozharevc,
Në Stara Gradishkë, në Golli Otok.
Rrugën e shkuarjes dhe të kthimit
Gjithmonë e lanin me lotë.

Nëpër ato burgje u mbaheshin pengje
fëmijët, prindërit, vëllezërit,
bashkëshortët dhe shumë miq
që shteti i kishte shpall armiq.

Udhëtonin me ata trena, të rraskapitur
dhe shpresonin të mos vdisnin
para se atë shtet të kalbur
si një qen të ngordhur ta shihnin.

(Nga libri i ri, “Postkolonialia” i cili është në proces botimi.)